Photos

EN

"Bull fighting" redirects here. For the Taiwanese TV series, see Bull Fighting (TV series). For the rodeo performer, see bullfighter (rodeo).
Bullfighting, Édouard Manet, 1865–1866.

Bullfighting also known as tauromachy (from Greek ταυρομαχία - tauromachia, "bull-fight"), is a traditional spectacle of Spain, Portugal, some cities in southern France, and several Latin American countries, in which one or more live bulls are ritually killed in a bullring as a public spectacle. A nonlethal variant stemming from Portuguese influence is practised on the Tanzanian island of Pemba.

The tradition, as it is practised today, involves professional toreros (toureiros in Portuguese; also referred to as toreadors in English), who execute various formal moves in order to subdue the bull itself. Such maneuvers are performed at close range, and can result in injury or even death of the performer. The bullfight usually concludes with the death of the bull by a sword thrust. In Portugal the finale consists of a tradition called the pega, where men (forcados) try to grab and hold the bull by its horns when it runs at them. Forcados are dressed in a traditional costume of damask or velvet, with long knit hats as worn by the campinos (bull headers) from Ribatejo.

Bullfighting generates heated controversy in many areas of the world, including Mexico, Ecuador, Spain, Peru, and Portugal. Supporters of bullfighting argue that it is a culturally important tradition, while animal rights groups argue that it is a blood sport because of the suffering of the bull and horses during the bullfight.

There are many historic fighting venues in the Iberian Peninsula and Latin America. The largest venue of its kind is the Plaza de toros México in central Mexico City which seats 48,000 people.

PL

Bykom smaruje się oczy wazeliną aby osłabić wzrok. Wypełnia się uszy mokrymi gazetami żeby straciło równowagę i zmysł orientacji. Piłuje mu się rogi „na żywca” aby wyglądał na groźniejszego, mimo że główną bronią byka jest wierzganie. W celu osłabienia tego instynktu uderza się zwierzę w nerki wypełnionymi piaskiem workami. Wprowadza mu się do nosa i gardła szmaty lub watę aby utrudnić oddychanie. Byk jest głodzony i trzymany bez wody przez parę dni poprzedzających korridę. Otrzymuje środki pobudzające lub uspokajające, także podaje się leki przeczyszczające aby go odwodnić. Przed występem byka zamyka się w ciemności- w momencie wyjścia na arenę (jeżeli jest wycieńczony, nakłuwa mu się jądra szpilkami aby szalał z bólu) oszałamia go światło i okrzyki publiczności, dlatego za wszelką cenę chce uciec. Nie atakować, nie bronić się, jedynie uciec.